معنی پیروز گشتن در لغت نامه دهخدا

پیروز شدن. فاتح شدن. ظفر یافتن. پیروز گردیدن. - پیروز گشتن بر کسی، غلبه کردن بر او:، چو پیروز گشتی تو بر ساوه شاه، بر آن برنهادند یکسر سپاه.، فردوسی.، که بهرام بر ساوه پیروز گشت، برزم اندرون گیتی افروز گشت.، فردوسی

معنی پیروز گشتن در فرهنگ لغت هوشیار

پیروز شدنفاتح شدنظفر یافتن غلبه کردن: چو پیروز گشتی تو بر ساوه شاه بر آن بر نهادند یکسر سپاه... (فردوسی)

معنی پیروز گشتن - جستجوی لغت در جدول جو

پیروز گشتن

لغت نامه دهخدا

پیروز گشتن

فرهنگ لغت هوشیار

فیروز گشتن

(شُ دَ)

فیروز شدن. پیروزشدن. پیروز گشتن. غالب شدن. ظفر یافتن:
چو یارش رای فرخ روز گشتی
زمانه فرخ و فیروز گشتی.
نظامی

لغت نامه دهخدا

پیروز شدن

(هََ رَ)

غالب گشتن. مظفر گشتن. فیروزی یافتن. فاتح گردیدن. کامیاب شدن. ظفر یافتن. انجاح. نجح. (منتهی الارب). نجاح. (منتهی الارب) :
چو آگاهی آمد بنزدیک شاه
که خرّاد پیروز شد باسپاه
بجز کینۀ ساوه شاهش نماند
خرد را به اندیشه اندر نشاند.
فردوسی.
چو پیروز شد دزد تیره روان
چه غم دارد از گریۀ کاروان.
سعدی

لغت نامه دهخدا

پیروزگشت

(لُ ئو)

گشتی مظفرانه. با گشتنی بپیروزی قرین. دارای گردشی قرین فتح و ظفر:
بهر جا که روی آری از کوه و دشت
بهی بادت از چرخ پیروزگشت.
نظامی

لغت نامه دهخدا

پیر گشتن

(هََ ءَ)

پیر گردیدن. کهنسال شدن. سالخورده شدن:
تو روی دختر دلبند طبع من بگشای
که پیر گشت و ندادم بشوهر عنّین.
سعدی

لغت نامه دهخدا

روز گشتن

(دَ کَ دَ)

روز شدن. روشن شدن:
شب از فراق تو مینالم ای پری رخسار
چو روز گردد گویی در آتشم بی تو.
سعدی.
روشن روان عاشق در تیره شب ننالد
داند که روز گردد روزی شب شبانان.
سعدی

لغت نامه دهخدا